[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ja się nie lękam. Wiem gdzie stoi łoże.
Wychodzi Balladyna na wieżę.
KOSTRYN
Straszna odwaga. Omal tobie, Boże,
Nie podziękuję, że mi ona kradnie
Czyn ten okropny... Chciałbym na jej czole
Zobaczyć, jaką barwą lwica bladnie.
Balladyna wraca bez korony.
BALLADYNA
Próżno w ciemnościach macałam po stole,
Ten stół miał jakieś rysy zimnej twarzy.
Może to nie był stół...
KOSTRYN
Ty stój na straży,
Ja pójdę szukać...
BALLADYNA
Stój... Nie, idz - wszak ja się
Nie lękam siebie. - Nawet nie żałuję...
Kostryn wychodzi na wieżę.
Ja wiem, że zwykle Lachom żal po czasie
Zawraca głowy i sen cichy truje.
Może się teraz trup czerwony snuje
Przed ludzi śpiących oczyma, a oni
Przez sen żegnają krzyżem cichą marę. -
Schodzi po wschodach; jak te szczeble stare
TrzeszczÄ…...
do Kostryna, który wchodzi z koroną
Znalazłeś... ty coś trzymasz w dłoni?
KOSTRYN
ponuro
Tak.
BALLADYNA
Daj. Nie! nie! nie! nie zbliżaj się do mnie,
Bo będę wołać ratunku od ludzi...
Stój tam.
112
KOSTRYN
Co znaczy? mówisz nieprzytomnie.
BALLADYNA
Stój tam, bo krzyknę, zamek się obudzi,
Stój tam z daleka, aż w tobie przeminie
Ta myśl... W powietrzu ją czuć... o! Kostrynie,
Chciałeś mię zabić, serce twoje biło
Głośno, jak moje bije, gdy zarzynam.
KOSTRYN
Jeślim to myślał, na wieki przeklinam
Ów zakÄ…t mózgu, gdzie siÄ™ urodziÅ‚o
Szalone dziecko.
BALLADYNA
Chodz tam, do komnaty...
A namówimy się po cichu razem,
Co jutro czynić...
Rozwidnia siÄ™ trochÄ™.
KOSTRYN
Doniosły mi czaty,
%7łe Kirkor wrócił do Gnezna, żelazem
Grożąc takiemu, co by się z koroną
O tron upomniał...
BALLADYNA
To nic... będę miała
Ludzi i miecze; a za mojÄ… stronÄ…
Będzie ta tłuszcza ludzi, omal cała
Karmiona w zamku... Kirkor nie poskromi
ZÅ‚otego deszczu. - Cyt -
KOSTRYN
Nic, to na dworze
Wróble świegocą.
BALLADYNA
Jak to? już dzień? Boże!
Jak biała światłość... mdło mi! mdło mi! mdło mi!
KOSTRYN
Idz, prześpij szarą godzinę poranku.
Ja sam obudzę, gdy słońce zaświeci;
Staniesz w rycerzy uzbrojonych wianku.
Jakoś to będzie - wojsko nam się skleci.
Daj klucz od skarbu, będę mierzył garcem
Przekupne złoto.
113
BALLADYNA
Skończ także ze starcem,
Co mięszka w celi - a nas tylko dwoje
Będzie wiedziało.
KOSTRYN
Ty ciężarna; troje.
BALLADYNA
Jak to? i dziecko noszone w żywocie
Będzie wiedziało? - Idz! - W biednej istocie
Nieurodzonej taka tajemnica.
Ty się najgrywasz? Jeśliby tak było,
Jak ty powiadasz, czy ja szalenica
Porodzić żywe? Lecz nie - będzie żyło,
Dziecko nic nie wie...
KOSTRYN
Niechaj moja lwica
Spać się położy - i zbudzi się świeża
Do nowych czynów, w przyłbicy rycezra.
WychodzÄ….
Koniec aktu czwartego
114
Akt V
SCENA I
Poranek na leśnej łące - Skierka i Chochlik.
SKIERKA
Jak po burzy ranek świeży!
Byłem u matki bociana
I nakarmiłem.
CHOCHLIK
Ja na zamku wieży
Ucztowałem u sowy. Gdzie pani Goplana?
SKIERKA
Znów polecę po rozłogach,
PolecÄ™ Å‚Ä…kÄ… i borem;
Kwiatki postawiÄ™ na nogach,
Rozczeszę żyto na grzędzie,
Zatrzymam siÄ™ nad jeziorem,
Zawołam: labu, labusie!
I dwa Goplany łabędzie
Po wód błękitnym obrusie
Przypłyną do mnie z ajeru;
Garsteczką złotego żeru
Znieżne ptaszęta przysypię;
I znów lecę pod leszczynę,
Gdzie Å‚ania Goplany szczypie
BÅ‚yszczÄ…cÄ… deszczem krzewinÄ™;
I tęczę nad nią zawieszę,
I różę nad nią rozwinę;
I znowu dalej pospieszÄ™
Na skrzydłach babki konika.
Przypływa tuman mgły rannej, oświecony tęczą; spod bramy kolorów wychodzi Goplana.
GOPLANA
Chodzcie mnie uścisnąć, aniołki,
Bo Goplana na wieki wam znika.
O! zapłakane fijołki!
Róże moje, bądzcie zdrowe.
SKIERKA
Co ty śpiewasz?...
GOPLANA
115
Niestety! Niestety!
Piosenkę pożegnania.
SKIERKA
Jeszcze oczerety
Nie gną się od jaskółek, jeszcze dnie wiosnowe.
GOPLANA
PolecÄ™ w okropnÄ… krainÄ™,
Gdzie sosny i śniegi sine,
Gdzie słońce jak gasnący żar;
Gdzie księżyc jak twarz tych mar,
Co z grobu wychodzÄ… na cmentarz.
Anioł kar ze mną popłynie
Krzycząc mi w duszy: Pamiętasz
O róż i malin krainie .
BÄ…dzcie zdrowi! bÄ…dzcie zdrowi!
Poplątałam ludzkie czyny
Tak, że Bogu mścicielowi
Trzeba wziąć grom i upuścić
[ Pobierz całość w formacie PDF ]